Odak Okulları Psikolojik Danışmanlık ve Rehberlik Servisi, yeni tip koronavirüsünün çocuklar üzerindeki etkilerinin azaltılması için nelerin yapılması gerektiğini velilerle paylaştı.

‘Çocuklarla corona hakkında konuşmak’ başlığıyla yayınlanan bilgilendirme metninde şu ifadelere yer verildi;
“Dünyada birçok ülkeyi etkileyen “COVID-19” adlı Corona virüsün yayılması ile haber kanallarında ve sosyal medyada sıklıkla endişe verici gelişmelerle karşılaşmaktayız. Bizler bile oldukça kaygılı iken elbette çocuklarımızın endişe etmemesini bekleyemeyiz. Çoğunlukla oyun oynarken veya çizgi film izlerken gördüğümüz çocuğumuzun aslında bu durumdan çok da etkilenmediğini düşünsek de aslında arka planda sessiz ama sürekli çaldığı için fark etmediğimiz fon müziği gibi duruyor olabilir endişesi. 

PEKİ NE YAPMALIYIZ, BU KONUYU ÇOCUĞUMUZLA 
NASIL KONUŞMALIYIZ?
Öncelikle bizler sakin olmalı ve çocuğumuzun duygularını bizimle paylaşmasına zemin hazırlamalıyız. Onlarla samimi ve anlayabilecekleri bir dille durumu konuşabilmeliyiz. “Korkacak bir şey yok, sen düşünme bunları, bir şey olmaz!” diyerek bol bol el yıkatma gayretinizi anlamlandıramaz çocuk. Bu nedenle bir izah gerekir. Paniğe sürükleyen bilgiden kaçınarak, tedbire özendiren bir ara form bulmak zorundayız. 
“Şu an dünyada yayılmakta olan Corona adlı bir virüs var ve bu virüs grip olduğumuz zamanlarda yaşadıklarımıza benzeyen bir hastalığa neden oluyor. Daha fazla yayılmaması ve bize de bulaşmaması için herkes bazı önlemler alıyor. Biz de bu önlemleri alıyoruz ve alacağız. Ellerimizi daha sık yıkayacağız, insanlarla selamlaşırken artık öpüşmeyeceğiz. Kalabalık yerlerde bulunmamaya çalışacağız. Bu nedenle bir süre okullar tatil oldu.” 

“Peki bu hastalık bulaşmasın diye neden bu kadar uğraşıyoruz?” 

“Aslında dünyadaki tüm insanlar bu hastalık yayılmasın diye birbirine yardım etmeli ve bir takım gibi çalışmalı. Çünkü önemli hastalıkları olan kişileri bu virüs çok fazla hasta edebiliyor. Bu yüzden aslında bu önlemlerle hepimiz birbirimizi ve kendimizi korumuş oluyoruz.” 

“Peki ölenler olmuş! Biz de ölür müyüz? Korkuyorum!”

“Korkman çok normal, haklısın, endişe verici tüm bu olanlar. Ben de bazen endişeleniyorum. Bana korkunu biraz daha anlatır mısın?” dedikten ve dinledikten sonra devam edelim.. “Ne zaman ve ne şekilde öleceğimizi kimse bilemez, ben de bilmiyorum. Ama nasıl karşıdan karşıya geçerken yolu kontrol ederek önlem alıyorsak, şimdi de önlem alıyoruz. Şu an herkes bu virüsü konuşuyor ve herkes bir şeyler anlatıyor. Arkadaşlarından, TV’den, sosyal medyadan çok fazla bilgi duyacaksın. Lütfen inanmadan önce bana mutlaka sor. Bazı insanlar böyle anlarda o kadar çok endişelenir ki, olayı olduğundan daha korkunç gösterebilir. Hani sen merdivenden atlarken ben sana gülümsüyorum ama teyzen sen sanki uçurumdan atlıyormuşsun gibi korkup geriliyor ve yapma diye uyarıyor ya, onun gibi! Bazı insanlar gereğinden fazla endişelenip, etrafındakileri korkutabiliyor. Duyduklarına inanmadan önce sor birlikte araştıralım.” 
“Ve ne olursa olsun, ne zaman aklına gelirse gelsin, içine bu konuyla ilgili kötü bir his geldiğinde bana anlat. Seni dinlerim ve birlikte rahatlamaya çalışırız. Her zaman yanındayım. Ben yokken, işteyken bu konu aklına gelirse bana hemen hissettiklerinle ilgili bir resim yap ve döndüğümde o resmi konuşalım.”

Konuşmaya ve anlatmaya hevesli olmayan bir çocuğunuz varsa onunla hemen oyun oynamaya başlayın ve oyunda kurduğu senaryoya lütfen karışmadan eşlik edin. Size verdiği görev ya da rolün gerektirdiklerini yaparak oyun kanalıyla içini boşaltıp, endişelerini işlemlemesine olanak tanıyın. Oyunda canlandıracağı korku ve endişelerini yok saymayın, tavsiyeler, öğütler vermeyin. Herhangi bir durum karşısında hissedildiği halde bastırılan duygunun uzun vadede zarar verdiğini biliyoruz. Duygular konuşulmalı ya da oyun, resim, müzik, spor gibi kanallarla dillendirilmelidir. 
Ayrıca çocuğumuz ile birlikte her zamankinden daha çok evde zaman geçirmemiz gerekebilir. Bu durumu “tatil” yerine “ev hapsi” olarak adlandırmasını istemeyeceğimiz için bu sürede yapabileceğiniz ev içi verimli aktivitelerinizi planlayın. Bunlar; düzenli yapılan esneme hareketleri, yoga ve pilates imkanınız varsa evde en az 20 dk süresince gerçekleştirme, sanatsal etkinliklerde bulunma, enstrüman çalma, belgesel izleme, kitap okuma, günlük duş alma, bol su içme, yabancı dilin gelişimi için alt yazısız yabancı dilde programlar izleme, sağlıklı beslenme, ders tekrarı ve bireysel çalışma, aile içi beraber yapabileceğiniz aktivitelerden (yemek yapma, oyun oynama vb) oluşabilir. 


Evde daha çok vakit geçireceğimiz bu günlerde ebeveynler olarak izlenebilecek birkaç film önerisi:
 
3 Aptal(3 Idiots)(2009-Hindistan)
Arada Kalan(What Maisie Knew)(2012-ABD)
Ayla (2017-Türkiye)
Baran(Baran)(2001-İran)
Benim Adım Sam(I am Sam)(2001-ABD)
Büyük Balık(Big Fish)(2003-ABD)
Cennetin Rengi(Rang-e Khoda)(1999-İran)
Cennetin Çocukları(Bacheha-Ye Aseman)(1997-İran)
Dedemin İnsanları(2011-Türkiye)
Glibert’ın Hayalleri(Whats Eating Gilbert Grape)(1993-ABD)
Hadi be Oğlum (2018-Türkiye)
Hayat Güzeldir(La Vita è Bella) (1997-İtalya)
Her Çocuk Özeldir(Taare Zameen Par) (2007-Hindistan)
Kız Kardeşimin Hikayesi (My Sisters Keeper) (2009-ABD)
Konuş Benimle(Speak) (2004-ABD)
Koro(Les Choristes) (2004-Fransa)
Lorenzo’nun Yağı(Lorenzo’s Oil) (1992-ABD)
Ölü Ozanlar Derneği(DeadPoestsSociety) (1989-ABD)
Siyah(Black)(2005-Hindistan)
Terabithia Köprüsü(Bridge toTerabithia) (2007-ABD)
Umudunu Kaybetme(ThePursuit of Happyness) (2006-ABD)